نمکستان : بیماری آلزایمر نوعی پیشرونده زوال عقل است. دمانس اصطلاح گسترده تری برای شرایط ناشی از آسیب های مغزی یا بیماری هایی است که بر حافظه، تفکر و رفتار تأثیر منفی می گذارد. این تغییرات در زندگی روزمره دخالت می کند. طبق گزارش انجمن آلزایمر، بیماری آلزایمر ۶۰ تا ۸۰ درصد موارد زوال عقل را تشکیل می دهد. اکثر مبتلایان به این بیماری بعد از ۶۵ سالگی تشخیص داده می شوند. اگر قبل از آن تشخیص داده شود، معمولاً به آن بیماری اولیه آلزایمر گفته می شود.
هیچ درمانی برای آلزایمر وجود ندارد ، اما درمان هایی وجود دارد که می تواند پیشرفت بیماری را کند کند. اگرچه بسیاری از مردم درباره بیماری آلزایمر شنیده اند، اما برخی از آنها دقیقاً مطمئن نیستند که آن چیست. در اینجا چندین واقعیت در مورد این بیماری آورده شده است:
- بیماری آلزایمر یک بیماری مزمن مداوم است.
- علائم آن به تدریج بروز می کند و تأثیرات آن بر مغز دژنراسیون است، به همین دلیل باعث کاهش آهسته می شوند.
- هیچ درمانی برای آلزایمر وجود ندارد اما درمان می تواند به کند شدن پیشرفت بیماری کمک کند و باعث بهبود کیفیت زندگی می شود.
- هر کسی می تواند به بیماری آلزایمر مبتلا شود، اما برخی افراد خاص در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آن قرار دارند. این افراد شامل بالای ۶۵ سال و افراد دارای سابقه خانوادگی از این وضعیت می شوند.
- آلزایمر و زوال عقل یکسان نیستند. بیماری آلزایمر نوعی زوال عقل است.
- برای افراد مبتلا به آلزایمر نتیجه مورد انتظار واحدی حاصل نشده است. برخی از افراد مدت طولانی با آسیب شناختی خفیف زندگی می کنند، در حالی که برخی دیگر با شروع سریع تر علائم و پیشرفت سریعتر بیماری روبرو می شوند.
تفاوت دمانس و آلزایمر:
اصطلاحات “زوال عقل” و “آلزایمر” گاهی به صورت متقابل به کار می روند. با این حال، این دو شرط یکسان نیستند. آلزایمر نوعی زوال عقل است.
دمانس اصطلاح گسترده تری برای شرایط با علائم مربوط به از دست دادن حافظه مانند فراموشی و سردرگمی است. دمانس شامل شرایط خاصتری همچون بیماری آلزایمر، بیماری پارکینسون، آسیب دیدگی مغزی و سایر موارد است که می توانند این علائم را ایجاد کند. علل، علائم و درمانها می تواند برای این بیماریها متفاوت باشد.
علل و عواملا یجاد بیماری آلزایمر:
متخصصان علت مشخصی از بیماری آلزایمر را مشخص نکرده اند، اما عواملی خطرات این بیماری را افزایش می دهد از جمله:
- سن بیشتر افرادی که مبتلا به آلزایمر هستند ، ۶۵ سال سن دارند.
- سابقه خانوادگی اگر یکی از اعضای خانواده نزدیک مبتلا به این بیماری است، حتمال بروز این بیماری در شما نیز بسیار زیاد است.
- ژنتیک برخی از ژن ها به بیماری آلزایمر مرتبط می باشند.
داشتن یک یا چند مورد از این عوامل خطر ابتلا به بیماری آلزایمر نیست. این عوامل تنها ریسک شما را در ابتلا به بیماری افزایش می دهد.
علائم بیماری آلزایمر
هر کس هر از گاهی ممکن است موضوعاتی را فراموش کند. اما افراد مبتلا به آلزایمر برخی رفتارهای مداوم و علائمی را نشان می دهند که با گذشت زمان بدتر می شوند. این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:
- از دست دادن حافظه که بر فعالیت های روزمره تأثیر می گذارد، مانند فراموش کردن قرار ها
- مشکل در انجام کارهای آشنا مانند استفاده از مایکروویو
- مشکلات در حل مسئله
- مشکل در گفتار یا نوشتن
- بی نظمی در مورد زمان ها یا مکان ها
- کاهش بهداشت شخصی
- تغییر خلق و خو و شخصیت
- گوشه گیری از دوستان، خانواده و جامعه
مراحل آلزایمر
آلزایمر یک بیماری پیشرونده است، به این معنی که علائم به تدریج با گذشت زمان بدتر می شود. آلزایمر به هفت مرحله تقسیم شده است:
- مرحله ۱. هیچ علائمی در این مرحله وجود ندارد اما براساس سوابق خانوادگی ممکن است تشخیص زودرس وجود داشته باشد.
- مرحله ۲. اولین علائم مانند فراموشی ظاهر می شود.
- مرحله ۳. اختلالات جسمی و روانی خفیفی مانند کاهش حافظه و تمرکز ظاهر می شود. این موارد ممکن است فقط توسط شخص بسیار نزدیک شخص قابل توجه باشد.
- مرحله ۴. در این مرحله اغلب آلزایمر تشخیص داده می شود ، اما هنوز هم خفیف تلقی می شود. از دست دادن حافظه و عدم توانایی در انجام کارهای روزمره مشهود است.
- مرحله ۵. علائم متوسط تا شدید نیاز به کمک عزیزان یا مراقبان دارد.
- مرحله ۶. در این مرحله، فرد مبتلا به آلزایمر ممکن است در انجام کارهای اساسی، مانند غذا خوردن و پوشیدن لباس، به کمک نیاز داشته باشد.
- مرحله ۷. این شدیدترین و آخرین مرحله آلزایمر است. ممکن است از بین رفتن گفتار و بیان اتفاق بیوفتد.
با پیشرفت این مراحل، فرد به مراقبت بیشتری از مراقب نیاز خواهد داشت.
تشخیص بیماری آلزایمر
تنها راه قطعی برای تشخیص فردی که مبتلا به آلزایمر است، بررسی بافت مغزی آنها پس از مرگ است. اما پزشک شما می تواند از معاینات و آزمایش های دیگر برای ارزیابی توانایی های ذهنی، تشخیص زوال عقل و رد شرایط دیگر استفاده کند. این آزمایشات احتمالاً با گرفتن سابقه پزشکی شروع می شوند. سوالاتی که ممکن است پرسیده شود شامل:
- علائم
- سابقه خانوادگی
- داروهای فعلی یا گذشته
- رژیم غذایی، مصرف الکل یا سایر عادات سبک زندگی
پزشک به احتمال زیاد چندین آزمایش را انجام می دهد تا در تشخیص بیماری آلزایمر کمک کند.
آزمایشات آلزایمر
آزمایش قطعی برای بیماری آلزایمر وجود ندارد. با این حال، پزشک شما به احتمال زیاد چندین آزمایش را برای تعیین تشخیص شما انجام خواهد داد. این ها می توانند تست های ذهنی، جسمی، عصبی و تصویربرداری باشند. پزشک ممکن است با آزمایش وضعیت روانی شروع کند. این آزمایشات می تواند به پزشک در ارزیابی حافظه کوتاه مدت، حافظه بلند مدت و جهت گیری به مکان و زمان کمک کند. به عنوان مثال، پزشک ممکن است بپرسد:
- چه روزی است
- رئیس جمهور کیست
- به یاد آوردن و یادآوری لیست کوتاه از کلمات
در مرحله بعد، پزشک به احتمال زیاد یک معاینه فیزیکی انجام می دهد. به عنوان مثال، ممکن است فشار خون را بررسی کنند، ضربان قلب را ارزیابی کنند و دمای بدن را اندازگیری کنند. در برخی موارد، نمونه آزمایش ادرار یا خون را برای آزمایش در آزمایشگاه جمع آوری می کنند.
داروهای آلزایمر
هیچ درمانی شناخته شده ای برای بیماری آلزایمر وجود ندارد. با این حال، پزشک شما می تواند داروها و سایر روش های درمانی را برای کمک به کاهش علائم و به تاخیر انداختن پیشرفت بیماری تا حد امکان توصیه کند. این نوعی انتقال دهنده عصبی است که می تواند به حافظه شما کمک کند. برای آلزایمر در مراحل اولیه، پزشک ممکن است داروهایی مانند دونپزیل (آریزپت) یا ریواستیگمین (اکسلون) تجویز کند. این داروها می توانند به حفظ سطح بالای استیلکولین در مغز شما کمک کنند.
برای درمان آلزایمر در مراحل متوسط تا شدید، پزشک شما ممکن است دونپزیل (آریزپت) یا ممانتین (Namenda) تجویز کند. Memantine می تواند به جلوگیری از اثرات گلوتامات اضافی کمک کند. گلوتامات یک ماده شیمیایی مغز است که در هنگام آلزایر به میزان بیشتری ترشح می و به سلول های مغزی آسیب می رساند. پزشک همچنین ممکن است داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد اضطراب را برای کمک به درمان علائم مرتبط با آلزایمر توصیه کند. این علائم شامل موارد زیر است:
- افسردگی
- بی قراری
- پرخاشگری
- تحریک
- توهم
سایر درمان های آلزایمر
علاوه بر دارو، تغییر در شیوه زندگی ممکن است در مدیریت شرایط کمک کند. به عنوان مثال، پزشک شما ممکن است راهکار هایی را برای کمک ایجاد کند:
- تمرکز روی وظایف
- هر روز استراحت کافی داشته باشید
- آرامش داشتن
- پرهیز از فکر و خیال
برخی افراد معتقدند ویتامین E می تواند به جلوگیری از کاهش توانایی های ذهنی کمک کند، اما مطالعات نشان می دهد که تحقیقات بیشتری برای اثبات این فرضیه لازم است. حتما قبل از مصرف ویتامین E یا سایر مکمل های دیگر از پزشک خود سؤال کنید. این می تواند در برخی از داروهای مورد استفاده در درمان بیماری آلزایمر تداخل ایجاد کند. علاوه بر تغییرات در شیوه زندگی، گزینه های مختلف دیگری وجود دارد که می توانید در مورد پزشک خود بپرسید.
جلوگیری از آلزایمر
درست همانطور که هیچ درمانی شناخته شده ای برای آلزایمر وجود ندارد، هیچگونه اقدامات پیشگیرانه ای بی پروا وجود ندارد. با این حال، محققان به عنوان عاملی برای جلوگیری از افت شناختی، به عادات کلی زندگی سالم توجه می کنند. اقدامات زیر ممکن است کمک کند:
- ترک سیگار
- انجام تمرینات آموزش شناختی
- مصرف رژیم غذایی گیاهی
- مصرف آنتی اکسیدان بیشتر
- حفظ زندگی اجتماعی فعال
قبل از ایجاد هرگونه تغییر بزرگ در سبک زندگی حتما با پزشک خود صحبت کنید.
