سندرم پاهای بی قرار چیست؟ علائم و درمان خانگی RLS
سندرم پاهای بی قرار چیست؟ علائم و درمان خانگی RLS
سندرم پاهای بی قرار (RLS) ممکن است به دلیل مشکلات روحی یا جسمی اتفاق بیفتد، یا ممکن است این بیماری از تاثیرات جانبی برخی قرص ها باشد.

نمکستان: سندرم پاهای بی قرار (RLS) ممکن است به دلیل مشکلات روحی یا جسمی اتفاق بیفتد، یا ممکن است این بیماری از تاثیرات جانبی برخی قرص ها باشد. سندرم پاهای بی قرار ممکن است بسته به دفعات و شدت علائم، در طبقه بندی خفیف یا شدید قرار بگیرد. ۱ نفر از ۱۰ نفر ممکن است به این عارضه مبتلا شوند. اکثریت قریب به اتفاق موارد RLS به مرور زمان یا تغییر سبک زندگی بهبود می بیابد. نکات کلیدی در مورد سندرم پای بی قرار:

  • RLS می تواند در طبقات اصلی یا ثانویه طبقه بندی شود.
  • بسیاری از افراد می توانند در خانه این بیماری را درمان کنند.
  • این بیماری اغلب توسط ترکیبی از عوامل ذهنی و جسمی ایجاد می شود.
  • بیشتر زنان در دوران بارداری مبتلا به RLS می شوند.

سندرم پاهای بی قرار چیست؟

علائم

از آنجا که RLS منجر به مشکل در خواب رفتن و خوابیدن می شود، ممکن است فرد در طول روز خسته باشد. این موضوع می تواند در یادگیری، تمرکز و کارها و فعالیت های روزمره تأثیر داشته باشد. کمبود خواب درنهایت می تواند منجر به نوسانات خلقی، تحریک پذیری، افسردگی، تضعیف سیستم ایمنی بدن و سایر مشکلات جسمی و سلامتی شود. فرد مبتلا به RLS در پاها و گاهی اوقات بازوها احساس عجیب و ناخوشایندی دارد و تمایل جدی برای جابجایی آن ها دارد. اغلب بیماران این احساسات را با درد، سوزش، خزنده، وارد شدن شوک الکتریکی، خارش، لگد زدن و مور مور شدن توصیف می کنند.

تنها راه تسکین ناراحتی با حرکت دادن پاها است. این احساسات  نه تنها در شب بلکه در هنگام استراحت یا غیرفعال بودن فرد نیز رخ می دهد. علائم اغلب در عصر و شب شدید می شود و ممکن است برای مدتی کوتاه در صبح تسکین یابد. علائم RLS اولیه یا ایدیوپاتیک به طور معمول با گذشت زمان بدتر می شود، اما برای برخی از افراد، هفته ها یا ماه ها ممکن است بدون علائم بگذرد. اگر RLS از یک بیماری، بارداری یا عوارض جانبی دارو ناشی شود، ممکن است به محض گذر از این دوران، سندرم نیز بهبود پیدا کند.

RLS می تواند برای زنان در دوران بارداری مشکلاتی ایجاد کند. زنانی که RLS دارند می توانند متوجه شوند که علائم  این بیماری در دوران بارداری بدتر می شود. با این حال، باردار شدن نیز می تواند به خودی خود منجر به RLS شود. علائم با پیشرفت بارداری بدتر می شود و به خصوص در سه ماهه سوم شدت آن بیشتر می شود.

علت افزایش شیوع RLS در دوران بارداری ناشناخته است ، اما اعتقاد بر این است که عوامل زیر در این زمینه تاثیرگذار هستند:

  • کمبود مواد معدنی یا ویتامین ها ، مانند آهن و فولات
  • کمبود خواب در نتیجه تغییر در بدن و ناراحتی
  • تغییرات در هورمون ها
  • افزایش حساسیت حواس

درمان های رفتاری مانند ورزش سبک و الگوی خواب سالم اغلب به عنوان یک روش اولیه برای زنان در دوران بارداری توصیه می شود. اگر سطح آهن پایین باشد و علت RLS کمبود آهن باشد، تجویز مکمل آهن خوراکی در دوران بارداری بی خطر است. اگر علت دیگری مشکوک باشد ممکن است به دارو نیاز داشته باشد، و درمان های فوق اثر مطلوب را نداشته باشند، برای کاهش خطر باید داروها با کمترین میزان ممکن تجویز شوند. دو نوع اصلی RLS وجود دارد:

RLS اولیه یا ایدیوپاتیک، ایدیوپاتیک به این معنی این است که علت آن ناشناخته است. این رایج ترین نوع سندرم است و ویژگی های زیر را دارد:

  • معمولاً قبل از ۴۰ سالگی شروع می شود.
  • می تواند از همان کودکی شروع شود.
  • ممکن است علت ژنتیکی داشته باشد.
  • با شروع RLS اولیه، تمایل به ماندگاری دارد.
  • علائم ممکن است پراکنده باشد، یا به تدریج بدتر شود و به مرور زمان شیوع بیشتری پیدا کند.

در موارد خفیف ممکن است فرد برای مدت طولانی هیچ علامتی نداشته باشد. نوع دوم بر اثر یک اختلال ثانویه یا بیماری یا وضعیت دیگری ایجاد می شود. RLS ثانویه معمولاً پس از سن ۴۵ سالگی شروع می شود و ارثی نیست. این نوع RLS کاملاً متفاوت است:

  • شروع ناگهانی است.
  • علائم معمولاً با گذشت زمان بدتر نمی شوند.
  • علائم ممکن است شدیدتر باشد.
همچنین بخوانید:  چطور به وزن قبل از دوران بارداری برگردیم؟

بیماری ها و علائمی که باعث RLS ثانویه می شوند عبارتند از دیابت، کمبود آهن، نارسایی کلیه، بیماری پارکینسون، نوروپاتی، بارداری و روماتیسم مفصلی. دقیقاً چگونگی رخ دادن RLS به خوبی درک نشده است، اما ممکن است مربوط به چگونگی پردازش دوپامین بدن، که یک انتقال دهنده عصبی است باشد که در کنترل حرکات عضلات نقش دارد. برخی از داروها، مانند مهار کننده های انتخاب مجدد سروتونین (SSRI) و ضد افسردگی ها ممکن است باعث RLS شوند. این داروها بر فعالیت دوپامین تأثیر می گذارند.

درمان سندرم پاهای بی قرار

درمان

حمام گرم یک روش درمانی خانگی ساده است که می تواند به تسکین علائم کمک کند. اگر فردی نتواند علائم RLS را به تنهایی مدیریت کند، ممکن است پزشک دارو تجویز کند.

دارو

داروی تجویزی به فرد بستگی دارد اما ممکن است شامل موارد زیر باشد:

آهن: مکمل آهن ممکن است به افرادی که سطح آهن پایین دارند کمک کند. این به نوبه خود، ممکن است به بهبود علائم کمک کند.

آگونیست های آلفا ۲: این مورد، می تواند در درمان اولیه RLS کمک کند، اما بر حرکت دوره ای اندام در هنگام خواب تاثیری نخواهد داشت.

مسکن ها: ایبوپروفن، یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) است و می تواند به علائم خفیف کمک کند.

ضد تشنج: این داروها درد، اسپاسم عضلانی، نوروپاتی و علائم روزانه را درمان می کنند.

بنزودیازپین ها: یک داروی آرام بخش است که به افراد دارای علائم پایدار و خفیف کمک می کند تا از طریق اثرات RLS بخوابند.

دوپامینرژیک: این دارو باعث افزایش سطح دوپامین، یک انتقال دهنده عصبی در مغز می شود. و می توانند احساسات ناخوشایند پا را که مربوط به RLS است، درمان کند.

آگونیست های دوپامین: این دارو همچنین سطح دوپامین مغز را بالا می برد و احساسات ناخوشایند پا را درمان می کند. و ممکن است در بیماران مسن عوارض جانبی ایجاد کنند، اگرچه برخی گزارش می دهند عوارض جانبی بیشتری با لودوپا دارند.

داروهای پارکینسون و داروهای صرع گاهی اوقات برای RLS استفاده می شود زیرا می توانند حرکات غیر ارادی را کاهش دهند. اگر شرایط اساسی خاصی باعث RLS شود و آن شرایط درمان شود، RLS ممکن است از بین برود یا بهبود یابد.

توجه: داروها تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد و جایگزین مراجعه به پزشک نمی باشد.

درمان های خانگی سندرم پاهای بی قرار

درمان های خانگی

تغییرات سبک زندگی و داروهای رایج که می تواند به کاهش علائم RLS کمک کند عبارتند از:

  • حمام گرم و ماساژ: این روش ها می توانند عضلات را شل کرده و شدت علائم را کاهش دهند.
  • کمپرس گرم یا خنک: بعضی از افراد کمپرس گرم را ترجیح ت می دهند ، و برخی کمپرس سرد، این موضوع به علاقه و طبع افراد بستگی دارد.
  • استرس می تواند RLS را بدتر کند، بنابراین ممکن است تمریناتی مانند یوگا، مدیتیشن و تای چی کمک کننده باشند.
  • استفاده بیشتر از پاها می تواند به کاهش علائم کمک کند. اگر بیمار سبک زندگی کم تحرکی داشته باشد، پیاده روی به جای رانندگی، ورزش کردن می تواند کمک کننده باشد.

بهداشت خواب مهم است، زیرا خواب نامناسب، خستگی و علائم را بدتر می کند.

  • خوابیدن در یک اتاق خواب خنک و آرام.
  • هر شب در یک ساعت خاص به رختخواب بروید و هر روز صبح در یک ساعت خاص از خواب بلند شوید.
  • میزان نوری را که در معرض آن قرار دارید، یک ساعت قبل از خواب کاهش دهید.
  • از مصرف نوشیدنی های، کافئین یا قندی خودداری کنید.
  • جلوگیری از کاهش مصرف الکل و دخانیات.

ورزش و فعالیت بدنی می تواند به RLS کمک کند، اما می تواند باعث بدتر شدن آن نیز شوند. بیشتر بیماران، ورزش معتدل را مفید می دانند، اما  ورزش بیش از حد می تواند علائم را بدتر کند.