رئیس فدراسیون طی مصاحبه‌ای اعلام کرده با توجه به تحریم‌ها، امکان حضور مربی خارجی وجود ندارد و سرمربی بعدی تیم ملی «ایرانی» خواهد بود. فارغ از اینکه آیا چنین تصمیمی از نظر حرفه‌ای درست و منطقی هست یا نه، مشکل دیگر این پروژه می‌تواند فقدان مربی ایرانی کارآمد باشد.

لطفا سقف تیم ملی را پایین نیاورید! اینجا زمانی کی‌روش و برانکو با سوابق بسیار بهتر انتخاب شده‌اند و البته زمانی هم بلاژوویچ بلافاصله پس از کسب مقام سومی جام‌ جهانی با کرواسی به تهران آمد. شما را به خدا لااقل آرزوهای بزرگ‌تری داشته باشید!

ماجرای دعوای رختکن تیم‌ ملی بعد از بازی با انگلیس چه بود؟

«زمان» در برهه فعلی آن‌قدرها مهم نیست. اتفاق ناگوارتر در حقیقت اسم‌هایی است که به عنوان نامزد احتمالی حضور روی نیمکت تیم ملی به گوش می‌رسد.

وزارت ورزش در انتخاب سرمربی تیم ملی فوتبال دخالت می‌کند؟

نیمکت داغ تیم‌ ملی گاهی اوقات سر خانه اولش برمی‌گردد، در واقع بازگشت به گزینه‌های قدیمی و تکراری و همیشگی و ثابت. در این میان حتی اگر نامی هم مطرح شود که هرگز سابقه حضور در تیم‌ ملی به عنوان سرمربی را نداشته اما باز هم چون خبر درباره انتخاب او زیاد بوده، باز هم همه چیز تکراری به نظر می‌رسد. این روند «تکرار مکررات» نام دارد؛ روندی که نام دیگرش «انتخاب سرمربی تیم‌ ملی» است.

جای تاسف دارد که امروز تصاحب نیمکت مهم تیم ملی ایران از نظر آقایان «ایثار» محسوب می‌شود؛ آن هم تازه از سوی مربیان داخلی که به‌ طور طبیعی اقبال عمومی به آنها چندان بالا نیست. حقیقتا چه بلایی سر تیم ملی آوردید؟

به نظر می‌رسد روند فعلی به قطع همکاری با کارلوس کی‌روش و انتخاب یک مربی داخلی به جای او خواهد انجامید. در این میان نام سه گزینه بیشتر به گوش می‌رسد که شامل یحیی گل‌محمدی، امیر قلعه‌نویی و فرهاد مجیدی است.

تعداد بیشتری از اعضای هیات‌رییسه فدراسیون فوتبال موافق سرمربیگری امیر قلعه‌نویی در تیم ملی هستند و فرهاد مجیدی، مربی فعلی تیم الاتحاد کلبا، یک حامی جدی دارد. جواد نکونام، سرمربی فولاد، هم یک حامی داشته اما دو عضو هیات‌رییسه هم صحبت‌هایی را درباره حضور مجدد یک مربی خارجی در فوتبال ایران مطرح کرده‌اند.

اگر فدراسیون تصمیم به حفظ کی‌روش گرفته از همین حالا باید به چند نکته توجه کند.

کلکسیون اشتباهات بیرانوند و حسینی، راز جام‌ جهانی ضعیف ایران را برملا کرد.

حالا تعداد واکنش‌های اسکوچیچ زیاد شده و این موضوع، فدراسیون را عصبانی کرده است. از این مسئله اما راه گریزی نیست. آنچه در این داستان می‌گذرد، مکافات عمل خود آقایان است.

هیچکس دنبال خودتحقیری و شماتت بی‌هدف نیست. داریم مرور می‌کنیم که بدانیم در فاصله یک سال تا جام ملت‌های آسیا کجای داستان ایستاده‌ایم. تیم‌های آسیایی را در قطر دیدید؟ ژاپن را تماشا کردید؟ جسارت کره‌ جنوبی را حتی در مقابل همان برزیل نگاه کردید؟ کیفیت عربستان نظرتان را جلب نکرد؟ صعود استرالیا باعث تعجب‌تان نشد؟ تیم ایران یک سال دیگر در همین کشور باید با همین رقبا پیکار کند. حق داریم نگران باشیم یا نه؟

کارلوس کی‌روش و مهدی طارمی برنده‌های احتمالی ایران در جام جهانی هستند که اتفاقا حضور و توفیق نسبی‌شان در این جام، بدون دیگری شاید میسر نمی‌شد.

نوع پوشش مسابقات در بیست‌ودومین دوره جام‌ جهانی خالی از حاشیه نبود؛ به‌ طوری که در این مدت چندین ویدئو از اظهارات عجیب‌وغریب گزارشگران و کارشناسان در فضای مجازی مورد توجه قرار گرفت.